Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pinguicula arvetii & Smyrnium perfoliatum

fotò
fotò
Erbo-grasso(-d'Arvet)

Pinguicula arvetii

Lentibulariaceae

Noms en français : Grassette d'Arvet-Touvet, Langue-d'oie.

Descripcioun :
L'erbo-grasso-d'Arvet trachis dins lis Aup dóu miejour, dins li riéusset e àutri relarg bagna. Es uno planto carnivoro que pòu aganta de bestiouno emé si fueio pegouso à bord envertouia. Se destrìo de l'erbo-grasso s.s. à si péu de gorjo en masso au bout (L/l<2,5). Èi proche de Pinguicula reichenbachiana que l'esperoun fai mai de 35 % de la longour de la corollo e que trachis mai bas dins la Vesùbi e la Rouia.

Usanço :
Dèu agué li mémi prouprieta que Pinguicula vulgaris. Pamens sarra pas poussible de la culi qu'es aparado.

Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Pinguicula
Famiho : Lentibulariaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 1800 à 2600 m
Aparado : Vo
Jun à juliet

Liò : Riéusset - Sourgènt - Tepiero umido - Roucas umide
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Pinguicula arvetii P.A.Genty, 1891

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Pinguicula arvetii & Smyrnium perfoliatum

ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
R

Coumpara Erbo-grasso(-d'Arvet) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò